woensdag 10 januari 2007

Vrijdag 5 januari 2007








Gisterenavond laat toegekomen in Hobart Tasmanie , een vliegveldje nog kleiner dan Deurne.We waren wel met een 737 geland, stel je voor en dan maar 1 kleine bagageband, de bestorming was dus overdonderend ! Toppunt dan ligt dat vliegveldje op 30 km van ,t stad in de middle of no were. We zijn hier duidelijk in een andere beschaving terecht gekomen.Dit werd nog maar eens bevestigd door de wildeman – driver van de schuttle bus, wat die allemaal uithaalde met een busje vol mensen en bagage ! niet te doen ! Na 24h pas in bed en om 5h de wekker! Kan tellen hoor.
Onze reisbus was 25 minuten te laat, dat begint al goed.
Zo een minibusje als van de Walter in Z Afrika, maar met een aanhangwagen voor de bagage. En een grote bak met vers en zeer lekker fruit en als drank drinkwater uit een tank. Onmisbaar is dus je eigen waterfles, en die is ook nodig tijdens de wandelingen.
Onze reisleider is een echte Aussie, we zijn met 20, volle bus dus.
Waaronder Vietnamezen , Japanezen, 1 Taiwanese, Denen,Aussies, Duitsers, Zwitsers en natuurlijk ook een Hollandse trut, die alle cliches in verband met Hollanders bevestigd. De meesten van hen zijn backpakkers en zijn hier voor zeer lange tijd, sommigen zelfs 6 maanden.We zijn eens de oudsten want de gemiddelde leeftijd is tussen de 25 en 40 jaar. De meerderheid zijn enkelingen, overwegend vrouwen.
De eerste dag was in de bergen en in het regenwoud, MET regen dus en ook frisser , maar wel iets anders dan we tot nu toe gezien hadden.
Hoedje en fleece kwamen met momenten van pas.
We hebben meerdere mooie wandelingen gedaan zonder echt uitgeregend te zijn.
De lunch, ja mannekes, das ook iets anders, we konden zelf de groenten snijden en bakken, eveneens het vlees.
In een pick-nickhut, aan het Lake St Claire ,na het eten de afwas in zelf gewarmd water,en twee plastieken kommen. Voor ons alvast een andere wereld . Met fris water, water van de pomp en achteraf kon je zelf je oploskoffie maken. Maar het was wel heel lekker.
Ik heb me maar meteen kandidaat gesteld om te helpen, maar ik ben er nu enkele dagen van vrijgesteld hoop ik.
Dit regenwoud is werelderfgoed, en voldoet aan maar liefst 7 van de 10 voornaamste criteria om er aan te voldoen. Indrukwekkend om hierin rond te wandelen.
Dit is uitzonderlijk want enkel een Chinese tempel heeft ook 7 op 10.
Deze avond om 20h aangekomen in het verlaten gat Tulla, zelfs geen gsm bereik en 150 inwoners.!
We moesten onmiddelijk aan tafel, geen tijd voor douche, na het eten wel.
We logeren wel basic, gelukkig hebben we douche en toilet op onze kamer.en voor de rest een bed om in te slapen.
Ondertussen is het weerom 24h wanneer ik dit dagboek afsluit en morgen ontbijt om 7h30, dan keuze tussen mountenbike, squad, kano of paardrijden.
Of vissen.We beperken ons tot,wandelen.
See you !

Geen opmerkingen: