Woensdag 3 januari 2007 en Donderdag 4 januari 2007

Vandaag en gisteren de Great Ocean Road gedaan, en of ze GREAT was.
Gisteren zijn we weer uren onderweg geweest,we hebben enorm veel gefilmd en gefotogrfeerd, en hoeft het nog gezegd ? de natuur is er zo mooi en vooral de zee Rita!. En het was totaal anders dan de vorige dagen en vooral UNIEK ! We zagen de 12 apostelen en we konden er toch wel geen 12 tellen zeker, hoe ze aan dat aantal komen weten we niet, misschien zijn er al een paar verdronken in zee.
Maar we hebben andere plaatsen gezien die wij mooier vonden dan de 12 apostelen.
Door de hele dag zo bezig geweest te zijn met het bewonderen van de natuur, ben ik vergeten mij regelmatig in te smeren tegen de zon, en dus nu voor de eerste keer deze reis serieus verbrand (temperaturen blijven rond de 30graden) Al goed dat we vandaag niet veel in de zon moesten zijn.
MAAR !deze twee laatste dagen heb ik werkelijk mezelf overwonnen, reden dat dit dagboek gisteren niet geschreven is.
Ik moest bekomen van de auto-rit en vooral van mijn wiebelende benen.
Jan, als je de film ziet zul je nooit geloven dat ik daar gereden heb!
Met momenten dachten we dat we in het Zwarte Woud waren, maar dan met eucalyptus bomen.
Gisteren waren we in Appolo Bay een leuk badstadje waar we een fijne kamer hadden met een eigen tuintje waar we dan ook gezeten hebben voor onze aperitief.
Jammer genoeg hadden ze er geen internet.
Nu zijn we in de staat Victoria en een half uur opgeschoven , nu lopen we 10 uren voor bij jullie.
Vandaag nog het laatste stuk van de Great Ocean Road gedaan en ik ben echt fier op mezelf dat ik dat gedurfd heb.Onze autoritten zijn dus vlekkeloos verlopen, al moet ik zeggen dat ik erg verwonderd ben over de toestand van het wegennet hier, en dat in zo een uitgestrekt land.
Smalle wegen en soms in een niet al te beste toestand.
Op de high ways lopen mensen , fietsen ze en zijn er zijstraten.
De freeways kun je wat vergelijken met onze snelwegen, al reed er deze morgen toch weer een fiets op. Maar freeways zijn er hier niet veel.
Nu zitten we op de luchthaven van Melbourne te wachten om naar Tasmanie te vliegen. Geloof het of niet maar ik ben er weer eens in geslaagd om een Zwitsers mes te moeten afgeven, zat in mijn handtas en ik was er vast van overtuigd dat het in de valies zat. Enfin wat bagage minder om te dragen.
We vliegen iets meer dan een uur naar Hobart, in het zuiden van Tasmanie. Wij worden morgenvroeg om 0620u opgehaald voor onze 6daagse begeleide reis.

Tot eerstdaags!